Brenno-Ostrów pozdrawia Pasażera, czyli moje dwa grosze w obronie...

Do napisania posta sprowokował mnie nadesłany link do Bloga,,Moje dwa grosze" i znajdujący się na jego łamach post z krytyczną oceną Brenna-Ostrowa z lipca 2013r. ( vide: http://mojedwagrosze.blogspot.com/2013/07/wypad-nad-jezioro-biae-brenno.html ) No cóż...Każdy lubi, to co ma. W Brennie wiele osób właśnie owe TO- odnajduje i tu sobie chce ułożyć życie, wypoczywać. Może właśnie magia Brenna-Ostrowa tkwi w tym,że nie jest on jeszcze zadeptany, rozjechany przez samochody i quady, a z każdego rogu nie unosi się woń frytek, smażonego kurczaka, popcornu i czego tam dusza zabraknie. Główny trakt nie przypomina deptaków z nad morza, a nawet okolicznych miejscowości. Nawet trochę głośniejsza muzyka nie przeszkadza. Może dlatego również, że okoliczni mieszkańcy to ludzie z uśmiechem, życzliwi i pomocni? Może trochę tego PRL-u, z opisu Pasażera, ma swój urok. Bo na takie ośrodki i wypoczynek stać tych ludzi. Inni wkładają energię w swoje domki i ogródki. Pewnie można pojechać gdzieś dalej, niekoniecznie za granicę, np. pospacerować nadmorską promenadą na wysokich obcasach, czy w pantofelkach z białym futerkiem, zaliczyć parę dyskotek, pożywić sie świeżym okoniem z Nilu..., czy inną serwowaną potrawką. Nie nęcą zarówno mnie - takie klimaty, wille, pensjonaty, SPA, kostka brukowa - bo od tego uciekam. Do lasu, zieleni, ciszy i do swoich Znajomych, którzy co roku mnie witają, jak w Rodzinie. (Pozdrawiam Storczykową... :) ) To jest piękne. Nie obudowane plastikiem i zapachem frytek. Brenno-Ostrów tworzą po prostu wspaniali Ludzie, którzy tu znajdują swój kawałek nieba..., a ziemię po prostu pielęgnują po swojemu... Taki swojski klimat... Pasażer był w Brennie, krytycznie ocenił i pojechał, co odnotowaliśmy z kronikarskiego obowiązku. Bez komercji, subiektywnie, nie dla kasy - dla pasji. Żegnaj. Pociąg do Kołobrzegu odjedzie z peronu..... Nie spóźnij się.... Brenno-Maniak.